Η ημέρα ήταν Κυριακή 18 Νοεμβρίου του 1973. Στην γωνία Πατησίων και Στουρνάρη ο ταγματάρχης Ντερτιλής βγάζει το πιστόλι του και πυροβολεί στο απέναντι πεζοδρόμιο τον εικοσάχρονο Μιχάλη Μυρογιάννη την ώρα που προσπαθούσε να ξεφύγει από τους αστυνομικούς. Ο Μυριγιάννης πέφτει νεκρός. Όπως περιγράφει στην κατάθεσή του ο οδηγός του Ντερτιλή - ο 21 ετών τότε Αντώνης Αγριτέλης - στην δίκη των Απριλιανών:
«Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο» και συνεχίζει: «Μετά το φόνο ο Ντερτιλής σαν να μη συνέβαινε τίποτα μπήκε στο τζιπ και χτυπώντας με στην πλάτη μου είπε: "Με παραδέχεσαι ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μία στο κεφάλι!"».
Τότε είχαμε την χούντα των Συνταγματαρχών. Σήμερα έχουμε Δημοκρατία, ή μήπως υποτίθεται ότι έχουμε;
3 σχόλια:
Εδώ και χρόνια, ζούμε σε χειρότερη Χούντα. Στην Χούντα των κουκουλοφόρων, των ΜΜΕ, των πολιτικών, του αγρότη που αποφασίζει να κόψει την Ελλάδα στα δύο, του συνδικαλιστή της ΔΕΗ που κλείνει το ρεύμα με το έτσι θέλω.....
Όλοι οι μικροί και μεγάλοι δικτάτορες της σημερινής εποχής έχουν ευθύνες για την σημερινή κατάντια της χώρας μας. Στο Πολυτεχνείο κάποιοι έδωσαν την ζωή τους για να είμαστε σήμερα ελεύθεροι σε μια Δημοκρατική χώρα. Δυστυχώς όμως έχουμε μπερδέψει την Ελευθερία με την ασυδοσία και την Δημοκρατία με τον λαϊκισμό. Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος χάθηκε, πόσοι όμως νέοι είναι άνεργοι και κοινωνικά αποκλεισμένοι χωρίς ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, πραγματικοί ζωντανοί-νεκροί;
Ανατριχιαστικές ομοιότητες, ιδίως στην αντίδραση του δράστη μετά τη δολοφονία. Επιδεικνύοντας τη "μαγκιά" του (που γνωρίζει ότι προστατεύεται από ένα βαθιά αντιδημοκρατικό σύστημα), ο ένστολος δολοφόνος φεύγει σαν κύριος από τον τόπο του εγκλήματος και δεν περνάει καν από το μυαλό του η πιθανότητα να εκφράσει μεταμέλεια.
Δημοσίευση σχολίου