Παρασκευή, Νοεμβρίου 16, 2007

Και τα φυτά στα κάγκελα

Το σχολείο της γειτονιάς μου είναι αυτές τις μέρες υπό κατάληψη. Στα κάγκελα του σχολείου βρίσκονται κρεμασμένα σπασμένα θρανία και καρέκλες. Τώρα τελευταία προστέθηκαν στον διάκοσμο και κλαδιά από δέντρα. Δεν ξέρω αν είναι αυτή μια συμβολική κίνηση των μαθητών, αλλά εμείς στις μέρες μας αποκαλούσαμε φυτά ή φύτουλες τους συμμαθητές μας που διάβαζαν πολύ. Μπας και η πράσινη διακόσμηση είναι κίνηση αντίδρασης κατά του διαβάσματος;

Η άλλη εκδοχή είναι να έχουν μπει τα φυτά στα κάγκελα είναι να δουλεύουν σαν καμουφλάζ. Αν και δεν νομίζω να έχει πάει κανένας από τα παιδιά στον στρατό για να έχει τέτοιες εμπειρίες. Βέβαια μπορεί να το έχουν δει και στην τηλεόραση ή στον κινηματογράφο. Για ντοκιμαντέρ το αποκλείω γιατί δεν βλέπουν τέτοια θεάματα, είναι πολύ άχρωμα τα ασπρόμαυρα τανκς που ξεπηδάνε μέσα από τις φυλωσιές για να επιτεθούν στον εχθρό.

Αν και τα τανκς είναι αυτές τις ημέρες στην επικαιρότητα γιατί θυμόμαστε την επέτειο του Πολυτεχνείου πριν από 24 χρόνια. Κανένα από τα παιδιά φυσικά δεν έζησε εκείνη την εποχή, το έχουν ακούσει σαν μια διήγηση από τους γονείς τους όπως έχουν ακούσει στο σχολείο και για την 28η Οκτωβρίου, την 25η Μαρτίου και την μάχη του Μαραθώνα. Σε λίγα μάλιστα χρόνια όταν οι σημερινοί μαθητές θα έχουν φτάσει στην ηλικία των γονιών τους δεν θα υπάρχει πια στην ζωή άνθρωπος που να έχει ζήσει την εξέγερση του Πολυτεχνείου και έτσι και αυτό το ιστορικό γεγονός θα έχει περάσει στην σφαίρα του μύθου.

Υ.Γ. Μέχρι να γράψω τις σκέψεις μου στο blog, τα φυτά και τα θρανία έφυγαν από τα κάγκελα. Μάλλον η κατάληψη έληξε, αλλά οι μνήμες για το Πολυτεχνείο μένουν.