Η κόκκινη Alfa Romeo

Ο δρόμος οδηγούσε από το βουνό στην θάλασσα με μια σειρά από στροφές σαν μια ασφάλτινη μαύρη κορδέλα απλωμένη ανάμεσα στα βράχια. Τον ήξερε καλά και είχε την κάθε στροφή του στη μνήμη του. Έκλεισε τη μουσική, δεν χρειαζόταν υπόκρουση για το μπαλέτο που άρχιζε. Η μουσική του ήταν η μουσική του δρόμου και της μηχανής που έστριβε πάνω στην άσφαλτο. Η κόκκινη Alfa Romeo μπήκε στην διαδρομή πρόθυμη να χορέψει μαζί του.

Κάθε στροφή είχε το ρυθμό της και η μουσική του δρόμου άλλαζε συνέχεια με το καινούργιο τέμπο που έδινε εκείνος. Τα λάστιχα σφύριζαν στις ψηλές οκτάβες και ο κινητήρας έπαιζε στις χαμηλές στην είσοδο της στροφής. Σημάδεψε την επόμενη κλειστή αριστερή στροφή και φρέναρε δυνατά πριν στρίψει το τιμόνι. Κράτησε σταθερό το γκάζι μέχρι την κορυφή της στροφής και μετά το πάτησε βαθιά. Η Alfa άρχισε να ανοίγει την τροχιά της μέχρι που λίγο πριν τελειώσει ο δρόμος γύρισε ελάχιστα το τιμόνι δεξιά και την έφερε πάλι στην ευθεία. Σε κάθε αλλαγή ταχύτητας, σε κάθε στρίψιμο του τιμονιού, σε κάθε πάτημα των φρένων η μηχανή μίλαγε μαζί του: «Πρόσεχε εδώ ο δρόμος γλιστράει». Άλλες φορές πάλι: “πάτησες νωρίτερα φρένο είχες και άλλο περιθώριο εδώ»,ή “αυτή η στροφή ήταν πολύ καλή, σχεδόν τέλεια”.

Κοίταξε για λίγο τον ορίζοντα, τώρα ήταν σε μια ευθεία και μπορούσε να χαλαρώσει. Ήταν ένα ανοιξιάτικο απόγευμα και ο ήλιος έδυε στην θάλασσα που είχε αρχίσει να χρυσαφίζει. Ο αέρας έφερνε από το ανοιχτό παράθυρο το άρωμα της ρίγανης και του θυμαριού. Ο δρόμος ήταν έρημος από κίνηση και μόνο ένας γλάρος πέταγε πιο μακριά χαμηλότερα από εκείνον, πάνω από την θάλασσα.

Μπήκε στην τελευταία κατηφόρα, ανοίχτηκε αριστερά για να περάσει το s στην ευθεία μετά πάτησε φρένο για την δεξιά που ακολουθούσε και μετά πάλι γκάζι μέχρι την επόμενη αριστερή. Έφτασε στην θάλασσα. Σταμάτησε στην άκρη του δρόμου χωρίς να σβήσει την μηχανή για να δώσει χρόνο στην Alfa να συνέλθει από την γρήγορη διαδρομή. Βγήκε έξω και γύρισε πίσω του κοιτάζοντας την διαδρομή. Πάνω του ο γλάρος κοντοστάθηκε για λίγο και μετά έστριψε προς την θάλασσα και πέταξε προς την δύση. Η διαδρομή του είχε τελειώσει και μια άλλη άρχιζε. Μπήκε στην Alfa, έκλεισε την πόρτα και ξεκίνησε πάλι για ένα νέο προορισμό.